پدر در حال رد شدن از کنار اتاق خواب پسرش بود، با تعجب دید که تخت خواب کاملاً مرتب و همه چیز جمع و جور شده. یک پاکت هم به روی بالش گذاشته شده و روش نوشته بود «پدر».
با بدترین پیش داوری های ذهنی پاکت رو باز کرد و با دستان لرزان نامه رو خوند:
پدر عزیزم،
با اندوه و افسوس فراوان برایت می نویسم. من مجبور بودم با دوست دخترم فرار کنم، چون میخواستم جلوی یک رویارویی با مادر و تو رو بگیرم.
من احساسات واقعی رو با استیسی پیدا کردم، او واقعاً معرکه است، اما میدونستم که تو اون رو نخواهی پذیرفت، به خاطر تیزبینی هاش، خالکوبی هاش، لباس های تنگ، موتور سواریش و به خاطر اینکه سنش از من خیلی
بیشتره.
اما فقط احساسات نیست، او به من گفت ما می تونیم شاد و خوشبخت بشیم. اون یک تریلی توی جنگل داره و کُلی هیزم برای تمام زمستون
ما یک رؤیای مشترک داریم، برای داشتن تعداد زیادی بچه .
استیسی چشمان من رو به روی حقیقت باز کرد که ماریجوانا واقعاً به کسی صدمه نمیزنه. ما اون رو برای خودمون می کاریم و برای کمک به تمام
کوکائینی ها و اکستازی هایی ها...
در ضمن، دعا می کنیم که علم بتونه درمانی برای ایدز پیدا کنه و استیسی
بهتر بشه .
اون لیاقتش رو داره.
نگران نباش پدر، من 15 سالمه و می دونم چطور از خودم مراقبت کنم. یک روز، مطمئنم که برای دیدارتون بر می گردیم، اونوقت تو می تونی نوه های زیادت رو ببینی
با عشق،
پسرت، John
پاورقی :
پدر، هیچ کدوم از جریانات بالا واقعی نیست، من بالا هستم تو خونه ی تامی فقط می خواستم بهت یادآوری کنم که در دنیا چیزهای بدتری هم هست نسبت به کارنامه مدرسه که روی میزمه.
دوستت دارم!
هروقت برای اومدن به خونه امن بود، بهم زنگ بزن!
هر چند قدیمی بود ولی واسه خونوادم خوندم کلی خندیدیم
دستت درد نکنه
ایول خیلی بامزه و باحال بود!
واقعیتش هم همینه.........تو جامعه ی ما بیشتر به حواشی می پردازن و ریشه و اصل رو فراموش میکنن.